Over mij

CV en levensloop Piet

Geboren op 7 augustus 1945 in de van Hogendorpstraat 12, Dieren

• Kleuterschool in Dieren
• Lage school; school3 in de Wilhelminastraat, Dieren
• LTS, Zutphen; elektrotechniek
• Verder ontwikkeld door cursussen bij de NS hoofdwerkplaats in Haarlem,
• Vervolgens cursussen gevolgd in: KNSB trainersopleidingen, sportmassage, pedicure en voetreflex therapie en verschillende andere op gezondheid gerichte opleidingen

Na schooltijd gaan werken bij de Hoofdwerkplaats van de Nederlandse Spoorwegen in Haarlem. Daar Ghitta Pebesma leren kennen, mijn huidige vrouw. Na hard achter haar aan fietsend gevonden waar ze woonde. 

• 1^e adres; in kost de Teding van Berkhoutstraat, weekenden naar huis Dieren
• 2^e adres; in de kost Minahassastraat en daarna in de Timorstraat
• vandaar naar Lindenstraat 33 bij Ghitta

Verloofd zijn Ghitta en ik in maart 1965 en getrouwd op 5 juli 1968

                                                                                         

• Van daaruit gaan wonen in ons 1^e huis; President Steijnstraat 55 in Haarlem
• Na 6 jaar verbouwen in Pres. Steijnstraat het huis Pijnboomstraat 85 gekocht, waar we nu nog steeds wonen.

        

 

Sportcarrière in delen:

In 1956 of zo op het natuurijs van de IJsel uiterwaarden ‘gepakt’ door het schaatsen. Na een keer schaatsen op de natuurijsbaan van Laag Soeren gevraagd door de Dierense schaatser Jaap Hoorneman of het trainen voor wedstrijdschaatsen iets voor mij was. Vervolgens heb ik me aangesloten bij zijn trainingsgroepje. Daarin zaten ook o.a. Karel ter Winkel en nog enkele andere goede schaatsers. Met dit groepje 1 keer per week op de kunstijsbaan in Deventer gaan trainen toen deze geopend is.

Na mijn begin van de werkzaamheden in Haarlem bij de NS heb ik mij aangesloten bij een schaatstrainingsgroep van de HCA in Amsterdam. Kwam daar terecht bij een talentvolle groep onder leiding van Wim de Joode met wie trainden in het Amsterdamse bos en op de Jaap Edenbaan. Op deze Jaap Edenbaan leerde ik Harry Falke van de IJsclub Haarlem kennen.

Na een periode van geelzucht was het met mijn ‘carrière’ als wedstrijdschaatser gedaan. Het schaatsen bleef echter trekken. Op een gegeven moment vroeg Harrie mij of ik zin had om een damesgroepje te willen gaan trainen met daarin o.a. Ghitta en nog enkele dames die talent hadden om getraind te worden. Mijn trainerscarrière was begonnen. Toen nog ongediplomeerd. Uiteraard moest en wilde ik een trainers cursus gaan volgen. Me aangemeld bij de KNSB en ‘tig’ weken op zaterdag naar Amersfoort reizen om met fijne docenten deze cursus te volgen en af te ronden.

Als gediplomeerd trainer A verder aan de slag gegaan en ook de daarop volgende trainers cursus trainer B en topopleiding naar trainer C afgerond.

 

IJsclub Haarlem, Trainer damesgroepje, trainer selectie,

Zoals beschreven in een ander hoofdstuk ben ik als trainer aan de slag gegaan bij de ijsclub Haarlem met een dames groepje.  Daarin bleken een aantal dames te zitten met ambities tot presteren. Daar ben ik graag in mee gegaan als beginnend trainer. Een naam van die groep wil ik graag noemen; Akke Falke, toen nog Akke Kloppenburg. Zij heeft in de Alternatieve 11 stedentocht  Lillehammer 1972 de eerste of tweede plek behaald bij de dames. Eerste of tweede samen met een andere pupil van mij Carla Duijn van de ijsclub Kees Jongert dat kan ik mij niet meer herinneren. Een prestatie die voor mij bijzonder was omdat dit een heel nieuwe ervaring was.

IJsclub Kees Jongert, Beverwijk, trainer van  club-selectie met o.a. Ton Groot; die in het in het jaar voordat ik begon als trainer kampioen marathonschaatsen van Nederland was geworden. Jos Niesten, Piet Bloedjes en later Bert van Duin waren zijn opvolgers bij de club in het marathon schaatsen. Bij de dames was Carla Duijn een van de ‘toppers’ op de marathon afstanden.

# Jos en Piet actief bij het Nederlands B kampioenschap allround op de – toen nog bestaande - kunstijsbaan in het Groningse stadspark.

# Jos werd vervolgens gesponsord door Jan Deurwaarder. Eigenaar van Bouwbedrijf Deurwaarder.

Met dank aan deze sponsor kon Jos Niesten een geslaagde aanval op het  Werelduurrecord doen op de kunstijsbaan van Inzell, gadegeslagen door de chef schaatsen en hoofdcoach van de toen nog bestaande DDR. Zij waren zo onder de indruk dat ze mij hebben uitgenodigd om naar Berlijn te komen om een presentatie te geven aan hun trainers hoe je traint voor zo’n lange afstandsprestatie. Deze uitnodiging heb ik met graagte aanvaard omdat ik daardoor ook wat meer inzicht hoopte krijgen over hun werkwijze. 

Ghitta en ik waren zeer welkom in het Berlijn van toen, net na de ‘val’ van de grens. Tot mijn verbazing waren zij heel erg open over hoe zij trainden, testen en hun accommodaties. Zo heb ik kennis gemaakt met Kienbaum 2 en het kunstijsbaan complex met wielerbaan in Berlijn, Skeelerbaan en ook het zeer functionele test centrum. (DE trainingscentra van de toenmalige DDR)

     

 

Natuurijswedstrijden in USA/Canada op het Memframegog meer.

Dit meer ligt op de grens van Amerika en Canada. Na heel wat douane formaliteiten mochten wij op het ijs de grens passeren zo vaak dit nodig was. Een heel bijzondere ervaring. Mede omdat  de grens oversteken over land steeds een tijdrovende bezigheid was.

Wat mij verder is bijgebleven is dat het er steenkoud was. Maar door loting tussen Jan Deurwaarder en mij mocht ik als trainer in een auto de race volgen en ging Jan op de scooter de wedstrijd volgen. Wat ook zeer verrassend was dat het mooie ijs de dag van de wedstrijd ‘kapot’ gemaakt was door ………., (zeg het maar). In ieder geval waren de kansen voor winst van Jos Niesten en Co Gieling er een stuk minder door geworden.

 

Selectie  Alkmaar van trainer Wierda overgenomen omdat hij zijn zoons Tjido Wierda en Roel Jan Wierda niet zelf wilde trainen. Jan Berkhout, Cock de Geus zoon van latere sponsor bouwbedrijf de Geus waren de meest talentvolle schaatsers volgens Wierda.

Herinneringen aan deze groep.

Vliegreis naar Inzell i.p.v. met de auto. Dankzij de vader van Cock de Geus – met dank aan hem en  zijn aannemersbedrijf - mochten wij met het vliegtuig i,p.v. de auto naar ons eerste trainingskamp naar Inzell.

Wat mij ook is bijgebleven is dat bij het NK junioren de ploeg met 7 rijders op  de afsluitende (3000m) mocht starten. Op deze afstand maakte vooral Jan Berkhout grote indruk.  

Dat werk leverde vervolgens een mooie uitnodiging en uitdaging op; trainer worden[ Selectie trainer NH/U en later Sprintploeg KNSB, regio Zuid West. Dit was het begin van mijn carrière in het langebaan topschaatsen.

• Door de KNSB zijn er vervolgens een tweetal regionale ploegen gevormd. Een ploeg uit het Noord-Oosten met o.a. Henk Hospes
• Een allround team van  Zuid-West onder leiding van Floor van Leeuwen en Sprintploeg onder mijn leiding. Daar heb ik toen Bart Schouten als co-trainer betrokken om mijn taak na een jaar of twee over te kunnen nemen. Bart een kans geven om op hoger niveau een kans te geven bleek een gouden greep. Hij heeft zich vanaf dat moment ontwikkeld tot een toptrainer met wereld kampioenen in zijn ploegen.
• In deze sprintploeg werden rijders opgenomen die of uit de kernploeg gezet werden of talenten die via de gewesten opgenomen zouden kunnen worden.  
• De bekendste namen warenb.v.: Arie Loef, Arjan Overdevest en Arnold van de Poel  

 

 

 

Docent bij de KNSB

Mijn werkzaamheden en interesse in de trainingsmaterie is bij de KNSB niet onopgemerkt gebleven. Opleiding functionaris Pieter Bult kwam met de vraag of ik de opgedane kennis wilde overdragen aan toekomstige trainers. Deze uitdaging heb ik met graagte aanvaard.

VGZ Marathonteam met 1. Hilbert van de Duim – wereldkampioen Allround die overstapte naar marathonschaatsen omdat hij er iets mee kon verdienen. 2. Lex Cazemier als sprinter, 3. Albert bakker als natuurijs specialist. 4. Jan Hopman als jonkie en Helge Jasch (Duitsland) die ik bij een wedstrijd in Frankfurt heb leren kennen omdat zijn trainer een strategie tegen een rijder van mij uitlegde waar ik mooi gebruik kon maken van het idee van negativ split. Daarmee lieten we Helge snel een voorsprong toe om vervolgens met snellere rondentijden van …. terug te komen hard door te schaatsen en Helge verbouwereerd achter te laten. Door deze actie had ik wel te doen met Helge en heb hem ’s avonds na een gesprekje aangeboden om een keer bij ons een marathon wedstrijd te komen rijden bij de B rijders. Na overleg met zijn trainer Pierre Bijsterveld (een goede NL collega van mij) Een week later was het zover en in de B-marathon in Eindhoven was het zover. Verder heb ik vele mooie prestaties van de rijders mogen beleven.

# Lex Casemier 2^e bij het NK marathonschaatsen

# Hilbert als kampioen op natuurijs. Hij kwam plotseling het ijs op omdat de schoolleiding hem toch vrijaf had gegeven. En wat voor overwinning! Lange sprint!

# Albert Bakker, mooie resultaten op natuurijs

# Jan Hopman wint een natuurijs wedstrijd.

Na verloop van tijd kregen we ook z.g. B rijders team met o.a. Arnold Stam, Fausto de Marreiros en ook Helge Jasch de huidige DESG chef trainer.

Na een  zeer ernstig ongeval van Hilbert op zijn terugweg van een marathon Heerenveen naar huis moesten we verder met een complete nieuwe ploeg met Fausto de Mareiros, Herbert Dijkstra, Aad Grimbergen en Helge Jasch.

# Op een goed moment vond de leiding van VGZ het een mooi idee om iets speciaals te doen rondom de marathon van Kuopio in Finland.  De beste ‘paarden springers’ mochten mee als begeleiders van onze schaatsers. Een springer werd gekoppeld aan een rijder van VGZ als persoonlijk verzorger. Zelfs werd er een tijdelijk C team geformeerd. Een groot succes voor de schaatsprestaties was dit allemaal overigens niet.

 

Zwitserland. National trainer.

Bij het onderhoud centrum bij de OS 1992 in Alberville een official van SEV tegen gekomen die mij vroeg of ik trainer wilde worden in Zwitserland. Naar huis gegaan om het te bespreken met Ghitta. Toen zij akkoord ging en ik met de basketbal bond NBB een akkoord had bereikt om daar te stoppen kon ik deze stap gaan zetten.

Om het contract te bespreken ben ik uitgenodigd door starter Remigie van Buuren bestuurslid van de Zwitserse schaatsbond SEV om naar Zwitserland te komen om daar als bondscoach te gaan werken. Tijdens dit gesprek kwamen we er redelijk snel uit. Terug naar huis als Nationaltrainer Schweiz. Een speciaal gevoel.

Met mijn werkzaamheden begon ik met Nöck Ledergerber (een subtopper in de wereld). Met de vraag om te kijken of er bij de andere weinige  schaatsers of schaatssters iemand was die opgeleid kon worden tot subtopper op Europees of wereldniveau. Daartoe een aantal sessies in Bazel en Zurich gehouden waar bleek dat er weinig tot minimaal talent was om op te bouwen tot deelname aan internationale schaatsers of schaatssters. Toen ook nog eens Nöck een baan kreeg bij de Zwitserse TV kreeg en ging stoppen met schaatsen bleef er nog minder over om klaar te stomen voor het internationale werk. Gestart ben ik toen met twee junioren (1 man en 1 vrouw) en een twee senioren. Eén daarvan was Martin Feigenwinter.

Met hem kon ik wel verder bouwen. Iets dat uiteindelijk geleid heeft tot o.a

- 2 Olympische spelen van Lillehammer 1996 en Nagano 1998. Diverse WK’s, EK’s en World cups.

Ook op skeelers pakte een aantal zaken goed uit. Winst bij een paar mooie Swiss Inline wedstrijden.

 

 

Trainen als kleine ploeg deden we  o.a. op een baan waar ook – op oude normale rolschaatsen - rolschaatsers actief waren. Enkele van hen wilde het ook wel eens op schaatsen proberen. Een test op de 200m ijsbaan van Basel pakte eigenlijk best we goed uit vond ik. Graag wilde ik dit avontuur wel aangaan. In tegenstelling tot de bestuurders, die vonden dat ik als Nationaltrainer me niet op het gebied talent ontwikkeling moest/mocht bezig houden. Omdat de club bestuurders EN de bestuurders van Rolschaatsen het ook niet wilde stierf dit idee een langzame dood. Wat een misser weten we anno nu.

 

 

Coach studenten teams

Na mijn beroepsmatige carrière werd ik gevraagd of ik interesse had om  de Nederlandse studenten schaatsteams bij internationale kampioenschappen te begeleiden. Dat heb ik met graagte aanvaart. In deze functie heb ik nog twee kampioenschappen kunnen begeleiden.

1. De Universiade in Baselga de Pine. Een mooie herinnering was dat Pim Casemier op de 10.000 meter de gouden medaille won. En …. Een van de mooiste coachmomenten uit mijn loopbaan.

                                     

2. Het WK studenten in Almaty op de hoog gelegen baan van Alma Ata. Deze baan had - en heeft - een bijzondere faam vanwege de vele wereld records die er door de Russen in het verleden zijn gevestigd. Vele herinneringen heb ik toe ‘meegenomen’ naar huis. Eén van de leukste is de- zeer onverwachte - zilveren medaille door Simon Borsen. Ook dit is coach moment die ik niet snel zal vergeten.     

 

Opleidingen

KNSB; redelijk snel na mijn actieve carriere ben ik als opleider voor aankomende trainers bij de KNSB begonnen. In het begin alleen voor de trainer A opleiding maar na verloop van tijd ook als docent bij de vervolg opleidingen. Een periode waarop graag terug kijk.

ISU;

Een tweetal keren heb ik voor de ISU een  een voordracht mogen houden voor een internationale groep trainers. Een keer in Zakopane en een keer in Berlijn.  Dat heb ik gezien als een waardering voor mijn vele werkzaamheden binnen het opleiden.

 

Collabo - Klobenstein;

In de loop der jaren ben ik bevriend geraakt met Peter Wachtler (helaas overleden) en zijn familie/vrienden. Zij vonden dat meer kennis bij schaatstrainers in zuid Tirol noodzalijk was. Daarom kreeg ik het verzoek om in Collabo voor trainers uit zuid Tirol een aangepaste opleiding te gaan verzorgen. Dit met graagte aanvaard.

Bijzonder maakte deze cursus het gegeven dat deze in het Duits gegeven moest worden. En ook dat het tijdens de lessen vertaald werd in het Italiaans. Een ervaring die ik niet had willen missen. 

 

 

 

>> Een overzicht van diverse werkzaamheden in de topsport

Honkbal-conditie trainer en masseur van hoofdklasse team Schoten.

Bij schoten begon ik toen ze met een ploeg van regionale spelers kampioen werden in de 1^e klasse en promoveerden naar de hoofdklasse. Mede doordat wasserij Lotgering als sponsor werd verbonden aan de ploeg konden er een aantal toppers en Amerikanen gecontracteerd worden. Naast de al aanwezige Harm Horeman en Jimmy Sierveld met nog enkele goede eigen spelers ontstond er een redelijke plog die met iedereen in deze hoofdklasse een echte wedstrijd kon spelen. Spelen werd er niet meer op het eigen Schoten veld in Haarlem noord maar in het prachtige Pim Mulier honkbal stadion.  Een mooie tijd om op terug te kijken.

 

 

Atletiek

Masseur van AV Haarlem

In het team voor de toenmalige ‘hoofdklasse’ zaten veel toppers zoals:

• Ruud Wiellaard (hoogspringer)
• Henk Kraayenhof  (later een zeer gewaardeerd begeleider van topsporters)
• Evert van Ravensbergen, loper op ‘steeple’ en middenafstanden
• Verder nog veel topsprinters, werpers etc.

 

Interraps  - Raps

# Door mijn werkzaamheden in de top van het schaatsen heb ik ooit Frans Krienbuhl leren kennen.

Frans was een bijzonder mens. Topsporter en altijd op zoek naar vernieuwing. Zo heeft hij ooit het ‘snelle’ eendelige schaatspak ontwikkeld. Inmiddels niet meer weg te denken. In een tijd dat er nog geschaatst werd in een losse trui en broek was dat zeer bijzonder. Vervolgens heeft hij zijn Krienbuhl schaatsen met een aerodynamische schoen en verwisselbare ijzers ontwikkeld. Daardoor konden ook de dikte van het ijzer gewisseld worden en aangepast aan de ‘hardheid’ van het ijs. 

Toen Frans aangaf de schaatsen via winkels in Nederland te willen gaan verkopen ben ik met hem - op een goed moment - op pad gegaan naar verschillende verkoop adressen in Nederland. Zo kwamen wij terecht bij Nico Beumers in Almelo. Zittend in woonkamer van Nico boven de zaak werd duidelijk dat Frans het aantal schaatsen niet in z’n eentje zou kunnen produceren. Er is toen een basis gelegd voor samenwerking waarbij Nico  de mogelijkheden zou onderzoeken voor productie in Nederland. Frans zou de onderdelen aanleveren en de productie zou in Nederland plaatsvinden. Al snel bleek dat Frans de aantallen niet kon waarmaken en is Nico samen met Joep Gierveld (familie van Nico en eigenaar en toen van een marketing bedrijf) gaan kijken hoe aan de vraag kon worden voldaan. In die tijd is het bedrijf Interraps en de merknaam Raps ontstaan. Hoe het precies is verlopen kan ik niet meer zeggen omdat ik dat niet meer ‘helder’ heb. Wel weet ik Hans Veldhuis en later met hulp van Diederik Hol (nu  eigenaar van Cadomotus)  is begonnen aan de productie en zijn vorm verder te ontwikkeld. Vooral de stijfheid in het ijzer stond centraal bij de marketing. In die tijd zijn veel schaatsers overgestapt op Raps. Een van hen was Falco Zandstra en de VGZ marathonploeg onder leiding van mij als ploegleider/trainer met  o.a. Hilbert van de Duim. In die tijd vond de 1^e openinning van het huidige Thialf plaats met als hoogte punt van de opening het werelduurrecord van Hilbert van der Duim op Raps schaatsen.   Echter ….. na enige tijd vonden veel schaatsers het ijzer te weinig ‘gevoel’ teruggaf doordat het te stug en stijf gevonden werd. Helaas is er toen onvoldoende geluisterd en stapten veel schaatsers weer over op Viking. Jammer want dit achtervolgd m.i. tot op de dag vandaag het merk in de top van het schaatsen.

# Vervolgens heb ik samen met Nico Beumers van Raps in Albertville Olympische Spelen een service centrum voor de organisatoren opgezet en vorm gegeven.

 

Basketbal

Via Ghitta’s vriendin An haar toenmalige vriend Hans Vlottes zijn taak als conditietrainer van honkbalclub Schoten overgenomen. Vervolgens ook masseur geworden van het 1^e team. Daar speelde de toenmalige voorzitter van basketbal team Fiat Stars. Hij vroeg mij op een zeker moment of ik zin had om masseur te worden bij het top heren team. Uiteraard ben ik graag de uitdaging aangegaan. De coach van Fiat Stars was ook assistent coach bij het nationale team NL. De  vaste fysio van team NL zou een periode uitvallen en de vraag kwam of ik zijn taak een periode wilde overnemen. Uiteraard wilde ik dat graag. Dit besproken bij mijn vaste werkgever op de hoofdwerkplaats van de NS in Haarlem. Het geluk was dat mijn chef daar een internationale basketbal scheidsrechter was. Hij werkte graag mee. Omdat er in het damesteam van Fiat Stars veel Internationals speelden en de vaste fysio van de NBB dames wilde stoppen kreeg ik de vraag of ik zin had om bij de dames verder te gaan. Dat wilde ik -uiteraard- graag. Na overleg met mijn chef bij de NS (Henk Snel) kreeg ik ook daar toestemming voor.

Vervolgens een lange tijd (ongeveer 20 jaar) als masseur gewerkt bij veel verschillende NL basketbal teams dames en heren In die tijd WK’s EK’s en een pre Olympisch toernooi in Hamilton met het herenteam meegemaakt.

Ook herinner ik mij enkele top spelers en speelsters, zoals: Kees Akerboom, Carla de Liefde, Anita Blangé maar ook Jane Knoop. Zij was het die op een radio interview op een vraag; wat heb je geleerd van al die jaren internationaal basketbal antwoorde; toch maar mooi in veel talen maandverband leren bestellen. En dat met onvervalst Amsterdams accent. 

 

Mooie of speciale herinneringen zijn o.a. met de damesteams het WK in zuid Korea.

Dit toernooi herinner ik mij omdat het in totaal 3 weken duurde en de speciale discipline van het hotelpersoneel. Ook indrukwekkend was dat de hal iedere keer vol was. Ook de opening voorafgegaan met een rit door de overvolle straten van Seoel. Wat ook opvallend was, was het  vervoer van de mensenmassa’s. De meute was over het algemeen binnen een kwartier tot 20 minuten afgevoerd.

Uiteindelijk behaalden we daar een 8^e plek.

Ook blijft mij bij; het Olympisch kwalificatie toernooi in Varna, Bulgarije het EK in het toenmalige Joegoslavië en één in Italië. 

Wat mij ook bijgebleven is, is een vriendschappelijk toernooi om de Jones Cup in Taiwan en dan vooral een paar dingen zoals de heenreis via Singapore. Bij een overnachting in een hotel is het paspoort gestolen van Jan Burger, de toenmalige teamleider. Ja, en zonder paspoort kon Jan voorlopig niet verder reizen. Daardoor moest ik de rol van team manager een tijdje overnemen. Tijdens onze eerste dagen in het hotel in Taipei werden wij uitgenodigd door ene mister JAN om naar zijn fabriek te komen met het hele team omdat hij ons wel wilde sponsoren met schoenen en kleding. De Volgende dag na de training tijd vrij gemaakt om daar heen te gaan.

Sponsoring schoenen firma Jan, o.a. oen nog niet op de markt zijnde Cruif schoenen.

Met het herenteam herinner ik mij eerste toernooi met in Wenen met strenge bewaking {omdat het niet zolang geleden was} na de terreurdaad bij de O.S. van München. Het pré Olympisch toernooi in Hamilton Canada waar we ons bijna plaatsten voor de O.S., met Mart Smeets als toen nog jonge verslaggever.

Door mijn contacten met een  buitenlandse Spaanse collega kreeg ik de kans om bij de tophockey club 'Atletico de Terassa' een periode te werken tijdens een internationaal toernooi in Bloemendaal. Mooie aanvulling op mijn CV vindt ik zelf .

Deze carrière bij het basketbal eindigde in1992 omdat ik de kans kreeg om als National trainer schaatsen in Zwitserland aan de slag te kunnen.

 

 

 

Autosport

6 jaar begeleider van Kelvin Snoeks; auto coureur in Formule master tot formule 2

             

Docent diverse opleidingen:

Naast KNSB, NBB en in Zwitserland bij de SEV.

 

NSTV

Vele jaren voorzitter van NSTV en daar vele congressen en studie dagen georganiseerd. Na aftreden tot erevoorzitter benoemd.

 

BOEKEN EN DVD/TV

Meegewerkt en geschreven aan veel  boeken en artikelen. En niet te vergeten een DVD over schaatsen

 

Vele presentaties in binnen en buiten land.

o.a. bij de marathons op de Weissensee in Oostenrijk en een trainerscursus in Collalbo, Italie